Máis tarde chegan os cataláns Carles Riba e a súa muller Clementina Arderiu; Blai Bonet, Foix e o valenciano Fuster, tan amigos e tan preocupados e curiosos polas cousas literarias da Galiza e pola súa lingua. (A propósito: estes estupendos e cultos poetas en lingua catalá, prevíronme seriamente contra os filólogos e -sobre todo- contra os afeccionados á filoloxía, no sentido de que, quizais sen querelo, son os inimigos máis perigosos que temos os que cultivamos as linguas minoritarias, porque, a historia, a socioloxía, a literatura, eles redúceno todo a problemas da súa especialidade.)
Celso Emilio Ferreiro, citado por Ramón Nicolás en Onde o mundo se chama Celso Emilio Ferreiro, (trad. do autor deste blogue)
Ola, escribo dende unha vila con un mural feito por alumnos do CEIP co poema Deitado frente ao mar. Non son filólogo nin afecionado a filoloxía, tan só lector. Pero neste caso tamén seguindo a túa recomendación de colgar nunha entrada o contacto, a propósito do teu libro Outono aquí e a túa labor de crítica literaria.
un saudo
iago
Pois xa me gustaría saber o nome da vila (e mesmo ver fotos do mural). Un saúdo.